|
|
-
Карабукаев К.Ш.
-
Карабукаев К.Ш.
-
K.Sh. Karabukaev
-
ЭТНОЭКОЛОГИЧЕСКИЕ ТРАДИЦИИ КАК ПРЕДПОСЫЛКА ФОРМИРОВАНИЯ ЭКОЛОГИЧЕСКОЙ КУЛЬТУРЫ ОБЩЕСТВА
-
ЭТНОЭКОЛОГИЯЛЫК САЛТТАР КООМДУН ЭКОЛОГИЯЛЫК МАДАНИЯТЫНЫН КАЛЫПТАНЫШЫНЫН ӨБӨЛГӨСҮ КАТАРЫ
-
ETHNOECOLOGICAL TRADITIONS AS PREREQUISITION FOR FORMATION OF THE ECOLOGICAL CULTURE OF SOCIETY
-
В статье рассматривается этноэкологические тра-диции, выработанные этносом своеобразные методы регу-ляции взаимоотношений человека, общества и окружаю-щей природной среды. Указаны, что в ходе эволюционном развитии этноса, их экологические ценности развивались и обогащались новым содержанием, приобретая ценностные приоритеты в условиях современного общества. Отмече-но, что возрождение духовнонравственных качеств этно-са, в частности экологических традиций являются важ-ным фактором и ценностным основанием в формировании экологической культуры. Поэтому в условиях Кыргызстана наиболее эффективным механизмом для решения социаль-но-экологических проблем представляется формирование и развитие экологической культуры на основе экологических традиций народа. В соответствии с этим рассмотрение экологических традиций и выявление их ценностной компо-ненты приобретают особую значимость.
-
Макалада этностор тарабынан адамдын, коомдун жана табияттагы курчап турган чөйрөнүн ортосундагы мамилелерди жөнгө салуунун өзгөчө ыкмалары иштелип чыккан этноэкологиялык салттар каралат. Этностун өнү-гүү эволюциясында алардын экологиялык баалуулуктары өнүгүп жана жаңы мазмунда иштелип чыккандыгы заман-бап коомдо баалуулук артыкчылыктарына ээ болот. Эко-логиялык маданиятты калыптандырууда колдонулушу көр-сөтүлөт. Этностордун рухий-нравалык сапаттарынын, башкача атйканда экологиялык салттардын кайрадан жандандырылышы экологиялык маданиятты түптөөдө маанилүү фактор жана баалуу негиз боло алары белгиле-нет. Ошондуктан Кыргызстандын шартында социалдык-экологиялык маселелерди чечүүдө эффективдүү механизм-дердин бири болуп элдик экологиялык салттардын негизин-де экологиялык маданиятты түзүү жана өнүктүрүү болуп эсептелинет. Ушуга байланыштуу экологиялык салттуу-лукту карап чыгуу жана анын баалуулук компоненттерин аныктоо өзгөчө мааниге ээ.
-
The article examines the ethno-ecological traditions, the peculiar methods of regulation of the relationship between man, society and the environment developed by the ethnos. It is indicated that in the course of the evolutionary development of an ethnos, their ecological values have developed and were en-riched with new content, acquiring value priorities in the conditions of modern society. It is noted that the revival of the spiritual and moral qualities of an ethnos, in particular ecologi-cal traditions, is an important factor and value basis in the for-mation of ecological culture. Therefore, in the conditions of Kyrgyzstan, the most effective mechanism for solving social and ecological problems is the formation and development of ecolo-gical culture based on the ecological traditions of the people. In accordance with this, consideration of ecological traditions and the identification of their value components acquire special sig-nificance.
-
Ключевые слова: этнос, окружающая природная сре-да, экологические традиции, экологическая культура, эко-логические ценности.
-
Негизги сөздөр: этнос, табияттагы курчап турган чөйрө, экологиялык салттар, экологиялык маданият, эко-логиялык баалуулуктар.
-
Key words: ethnos, natural environment, ecological tra-ditions, ecological culture, ecological values.
Авторлор жөнүндө маалымат
-
Карабукаев Кадыркул Шаршеевич, Национальная Академия наук Кыргызской Республики, г.Бишкек, Кыргызская Республика, доктор философских наук.
-
Карабукаев Кадыркул Шаршеевич, Кыргыз Республикасынын Улуттук илимдер академиясы, Бишкек шаары, Кыргыз Республикасы, философия илимдеринин доктору.
-
Kadyrkul Karabukaev, National Academy of sciences of the Kyrgyz Republic, Bishkek, Kyrgyz Republic, doctor of philosophical sciences.
Карабукаев К.Ш. ЭТНОЭКОЛОГИЧЕСКИЕ ТРАДИЦИИ КАК ПРЕДПОСЫЛКА ФОРМИРОВАНИЯ ЭКОЛОГИЧЕСКОЙ КУЛЬТУРЫ ОБЩЕСТВА. Наука, новые технологии и инновации Кыргызстана. 2020. №. 12. C. 199-202
|
